Λαϊκή Ενότητα Λέσβου

Τα όσα συνέβησαν στη Μυτιλήνη τις τελευταίες μέρες αποδεικνύουν πόσο αδιέξοδη και επικίνδυνη μαζί είναι η αντιπροσφυγική και αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που αποδέχεται την άθλια συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και την πολιτική της Ευρώπης-Φρούριο. Σε συνδυασμό με την επένδυση που κάνει η ηγεσία της ΝΔ στο ρατσισμό ανοίγει την όρεξη στην ακροδεξιά να σηκώσει κεφάλι.

Η κυβέρνηση επιμένει σήμερα στην πολιτική του εγκλεισμού σε άθλιες συνθήκες των προσφύγων και των μεταναστών που εισέρχονται στη χώρα. Εφαρμόζοντας τις προβλέψεις της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας και της πολιτικής των απελάσεων μετατρέπει τα hot-spots ουσιαστικά σε κέντρα κράτησης που παραβιάζουν τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών και προσβάλλουν την αξιοπρέπειά τους, ιδίως από τη στιγμή που έχει ξεπεραστεί η όποια δυνατότητά τους να στεγάσουν ανθρώπους.

Από την άλλη είναι σαφές ότι η ΝΔ, με επικεφαλής τον βουλευτή και τέως Υπουργό Χ. Αθανασίου, σε συντονισμό με ακροδεξιούς κύκλους και τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή προσπαθεί να διαμορφώσει κλίμα στο νησί της Λέσβου με ρατσιστικά καλέσματα και βίαιες επιθέσεις σε πρόσφυγες, μετανάστες και αλληλέγγυες/ους.

Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, που οδήγησε στα γεγονότα των τελευταίων ημερών, η Λαϊκή Ενότητα Λέσβου τονίζει ότι είναι αναγκαιότητα μια άλλη πολιτική που αφετηρία να έχει την αλληλεγγύη, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων, τον κοινό αγώνα για το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια.

- Παροχή ασύλου στους πρόσφυγες. Να σταματήσει η προσπάθεια να φαλκιδευτεί και να περιοριστεί αυτό το δικαίωμα.

- Σε ρήξη με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας να επανακατοχυρωθεί το δικαίωμα ασφαλούς μετάβασης στη χώρα προορισμού για όσες/ους ζητούν άσυλο

- Ανοιχτές δομές φιλοξενίας, με ανθρώπινες συνθήκες. Να σταματήσει η πρακτική του εγκλεισμού σε «κέντρα κράτησης»

- Απομόνωση και καταδίκη όλων των ακροδεξιών κύκλων, παραδειγματική τιμωρία όσων υποκινούν και συμμετέχουν σε ρατσιστικές επιθέσεις.

Το πλατύ κίνημα αλληλεγγύης που έχει αναπτύχθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα δείχνει ότι δεν υπάρχει μόνο ο δρόμος του εγκλεισμού και της εξαθλίωσης, αλλά και ο δρόμος της συνύπαρξης, του κοινού αγώνα ελλήνων και προσφύγων/μεταναστών για ένα καλύτερο αύριο.